Private schuilkelder op het grondgebied van Sint Denijs Westrem.

Citadelpark Gent

Buskruitfabriek Cooppal Wetteren

Vliegvelden WO I Regio Gent

WO I Munitiepark Kwatrecht

De Dodendraad

De Hollandstellung - Duitse WO I bunkerlinie

Reichsschüle Flandern - SS-School Kwatrecht

Duitse Atlantic Wall Radarpost - Goldammer

WOI en II Munitiedepot De Ghellinck Zwijnaarde

Duitse gangen onder centrum Gent WOII

Publieke WOII Schuilplaatsen Groot Gent

Het Fort van Eben Emael

KW-linie

WO I - Kwatrecht - Melle

18 daagse veldtocht gekoppeld aan TPG

Neergestorte B17 te Kwatrecht 19-09-1944

De bevrijding WO II van de regio rond TPG

Details van de legers:

Gesneuveldenlijsten:

Contact en onbeantwoorde vragen

Media-aandacht

Copyright

Links

Korte beschrijving en plaatsing in de geschiedenis van deze private schuilkelder.

Het betreft hier een kleine private schuilkelder. Hij werd praktisch samen met de woning gebouwd half de jaren '30. Het keldertje is dan ook gelegen langs de Kortrijkse Steenweg in de zone vrij dichtbij de toenmalige militaire luchthaven van Sint Denijs Westrem. Dit verklaart dan allicht ook meteen waarom er werd beslist dit structuurtje op te richten in de tuin van de woning.

Het betreft een een half kokervormige structuur, slechts aan één kant betreedbaar. De binnenruimte meet allicht ongeveer 3 op 6 meter. De structuur is voorzien van een toegangssas met een chicane. De toegang zelf kon worden afgesloten met een gasdichte deur. De wandpanelen zijn van gewapend betonnen elementen die allicht plaatselijk zijn bekist en gegoten. Het geheel was origineel voorzien van elektriciteit van het stroomnet. Ook was een systeem voorzien voor verluchting van de structuur waarvan nog altijd een asbesten schouwtje als restant zichtbaar is.

De gehele structuur zit ongeveer tot iets minder dan het dakniveau onder het maaiveld. Daarboven werd de structuur met grond bedekt. Het betreft hier in feite zoals veelal het geval, een scherfvrije ruimte. Dit wil dus zeggen, de structuur zal wel bescherming hebben geboden tegen projectielinslagen in de kortbij gelegen omgeving alsook tegen rondvliegend puin. Hij zou echter nooit bestand geweest zijn tegen een rechtstreekse voltreffer.

Het keldertje is in realiteit slechts enkele malen zeer kort gebruikt geweest door de plaatselijke bevolking en de eigenaars van de desbetreffende woning. De kinderen van de toenmalige bouwheer herinneren zich wel nog dat zij enkele malen, omdat de situatie rond de luchthaven nogal bedrijgend was, in het schuilkeldertje hebben geslapen. Dit is alle keren achteraf zonder echte reden gebeurd. Slechts éénmaal, het moet ongeveer voor de bevrijding geweest zijn, is het keldertje wel eens gebruikt geweest met enig nut. Toen zijn namelijk enige projectielen de woning binnengevlogen, gelukkig met enkel zeer beperkte stoffelijke schade. Voor de rest bleef de woning en het kleine schuilstructuurtje volledig gespaard van elk oorlogsgeweld.

Hieronder ziet u een korte fotoreportage over het structuurtje. Alle opmerkingen bij de reportage blijven zoals altijd welkom.

zicht op privaat schuilkelder Sint Denijs Westrem
Deze heuvel in de tuin is inderdaad de desbetreffende schuilstructuur. Een buitenstaander die er geen weet van heeft, zal het keldertje dan ook meestal niet herkennen als een schuilkeldertje maar als een vrij verwilderd heuveltje in de tuin van een een woning. Op de achtergrond ziet u de woning die praktisch uit dezelfde periode dateert als het keldertje. Het keldertje licht amper een vijftal meter van de woning verwijderd. Dit is in het algemeen wel vrij kortbij de woning. In de meeste gevallen gaat men toch steeds proberen maken dat bij een projectielinslag in de woning, de schuilstructuur hiervan zo weinig mogelijk invloed zou ondervinden. Wel is de toegang met het sas naar de andere kant gericht als de woning. Dit zal in elk geval geweest zijn om voorgaande risico's te beperken. Hieronder nog enkele zichten op het heuveltje dat het schuilstructuurtje verbergt.

 

Op de foto links hierboven ziet u een gracht beginnen volledig rechts achteraan de heuvel die de schuilstructuur verbergt. Deze gracht loopt schuin af naar beneden, naar het eigenlijk toegangssas van de schuilstructuur.

Hiernaast ziet u hoe de toegangsgracht eruit ziet vanuit het toegangssas van de structuur zelf.

Hieronder twee foto's van hoe het toegangssas te zien is van buitenuit de schuilstructuur. Het maaiveld blijkt dus effectief iets onder de bovenkant van het toegangsgat te komen.

 

De eigenlijke toegang van de kelder kon worden afgesloten door middel van deze gasdichte stalen deur. De deur is echter heden defect door een afgebroken scharnier bovenaan zodat de kelder niet meer kan afgesloten worden. Ook lijken mij alle restanten van het originele sluitingsmechanisme verdwenen ofwel zijn deze nooit echt aanwezig geweest. Wel nog duidelijk zichtbaar op de randen van de deuromlijsting zijn de dichtingen om het geheel gasdicht te maken.
binnenzicht in schuilplaats

Hierboven enkele foto's van de binnenkant. Middenin wordt de structuur bijkomend gesteund door twee betonnen palen. Het geheel bestaat dus zoals u hier kunt zien uit een boogvormige structuur. Alles is dus heel beperkt qua comfort aan de binnenkant. Op de onderste foto ziet u dezelfde structuur van de achterkant gekeken naar het toegangssas toe. U ziet hier dan ook volledig achteraan deze foto het toegangssas dat met een soort chicane aansluit op de schuilstructuur. Daar bevond zich dan ook de originele heden defecte stalen toegangsdeur. De functie van deze chicane is net zoals bij de meeste bunkers, verhinderen dat projectielen rechtstreeks via de hoofdingang (lees buitenopening) de hoofdstructuur zouden kunnen binnendringen.

Heden wordt het geheel wat gebruikt als een berghok voor planten en tuingereedschap. 's Winters doet het ook dienst voor het overwinteren van planten.

Naast de toegang was een lichtschakelaar voor de verlichting in de schuilplaats. Er was zelfs nog een extra stopcontact onder voorzien. De bedrading is overal gewoon bovenop gelegd. Sinds enkele jaren is de originele elektriciteit in de structuur defect doordat ze allicht na 80 jaar hier of daar ondergronds kortsluiting begint te maken. Ze is dan ook heden buiten dienst gesteld.

De ventillatie in de structuur wordt voorzien via een ventillatiebuis die achteraan in het bunkertje uitkomt. Aan de buitenkant is de ventillatiepijp nog atlijd te zien als een asbesten schouwtje enkele meters verwijderd van het structuurtje.

De laatste jaren begint de structuur aan de binnenkant wel vrij veel last te krijgen van betonrot. Het originele betonijzer gaat roesten, begint te zwellen en laat hierdoor

het betonlaagje aan de binnenkant van de structuur wegspringen of afschilferen. Het is dan ook heden vervelend het structuurtje voor allerhande zaken te gebruiken door dit voortdurend afspringend beton.

De exacte dikte van de betonwand, is mij tot op heden ook nog niet duidelijk. Vermoedelijk is dit beperkt tot een 20 a 30 centimeter.

Hetgene mij bij dit structuurtje wel echt ontbreekt, misschien door zijn private karakter, is een nooduitgang. Bij de meeste dergelijke structuren werd toch steeds een dergelijke tweede uitgang voorzien om toch ten allen tijde te voorkomen dat inzittenden opgesloten zouden geraken mocht de hoofdingang versperd geraken.

Mocht iemand over gelijk welke bijkomende informatie beschikken van dit structuurtje blijft dit steeds welkom als mogelijke aanvulling op deze pagina. Mail in dat geval gerust op onderstaande mailadres: info@bunkergordel.be